Deboura Cinema: Teodulfa

Deboura Cinema presenta os personaxes de “O pequeno mago”
(11)


Teodulfa non sabe nin ler nin escribir. Nin falta que lle fai, di ela. Que bástalle con mirar aos ollos da xente para lle ver as intencións, aínda que sexa de costas. Ten unha soa lealdade na súa vida: á casa dos señores de Cabaledo, “os meus patróns.” A súa maior amizade é María Exipciaca, e ––por un misterio máis difícil de entender co da Santísima Trindade, e de reciprocidade transitiva (Que raios quererá dicir iso?!)–, a súa máis grande inimizade tamén é a mesma, María Exipciaca. O que máis ou menos ven implicar, aplicado ás dúas amigas-inimigas: “A esa lurpia non a podo mirar nin en pintura, pero á miña amiga do alma que non a toque un cabelo ninguén, e menos que falen mal dela, e peor que non nos separen, e se teño un segredo a quen llo vou a contar se non é a ela, pero iso si: non a podo nin ver, e viceversa.” ...? “Punto en boca, basta de lerias, que teño moito que facer.”